Eén en een kwart koe en vijf varkens (en nog wat kippen)

Vanmiddag wilde ik even snel een brief posten. Dat ging helaas niet zo snel, de brievenbus die het dichtst bij is, is namelijk alvast vuurwerkproof gemaakt. Dus moest ik een stuk omfietsen. Ik snap het wel van de tnt-post, ik hoor ze nu alweer knallen. En flink hard ook, als ze de prullenbak bij het bushokje of het bushokje zelf opblazen. Maar het is wel irritant als je een brief wil posten. (of in de regen op de bus staat te wachten) Ik ben niet zo van de verboden, maar hier zie ik wel wat in.

Het jaar loopt duidelijk ten einde. Dat betekent dat ik op 1 januari al tien jaar vegetariër ben. Toen ik tien jaar geleden tegen mijn ouders zei dat ik geen vlees meer wilde eten, dacht mijn vader geloof ik dat het een bevlieging zou zijn. Mijn moeder zei: "Toen je vijf was dacht ik al dat je vegetariër zou worden, maar wel eentje die wel kip eet, want dat vind je zo lekker." Die bevlieging duurt wel wat lang en kip heb ik al tien jaar niet gegeten (wel een keer per ongeluk een stukje ham dat op een pizza verstopt zat onder kaas, groenten en tomatensaus).

Een gemiddeld Nederlands gezin van twee volwassenen en twee kinderen eet een halve koe en twee varkens per jaar. En dan eten ze natuurlijk ook nog kippen, schapen, geiten, paarden en andere exotische dieren. Als je er vanuit gaat dat iemand dan ongeveer een vierde van die hoeveelheid eet, dan heb ik mooi één en een kwart koe en vijf varkens gespaard. Nog even afgezien van de kippen, daar heb ik geen cijfers over kunnen vinden. Andere dieren (behalve vissen dan) at ik toch al niet, veel te zielig.