Pechdag

8 januari 2009

Wat een gedoe zeg, nou blijkt mijn tas ook nog opengesneden, het is maar een kleine snee, maar toch. Hopelijk kan de schoenmaker om de hoek hem voor een paar pesewa maken.

Vervelender is dat mijn fototoestel het ook heeft opgegeven. Ik was zo blij dat die niet was gestolen (ik moest hem losrukken uit iemands hand) maar nou blijkt dat hij dat waarschijnlijk niet heeft overleeft. Ik had nog niet veel foto’s gemaakt, maar om nou zonder foto’s thuis te komen is ook zo wat, dus ik moet morgen maar naar het westerse winkelcentrum hier om hem te laten repareren of een nieuwe te kopen. Wat een enorme pechdag gisteren. Hopelijk heb ik nu de grootste narigheid van de reis gehad...

Wat dan wel weer leuk is, is dat ik dinsdagavond naar de vrijwilligersavond ben geweest. Eerst deden we een quiz, waarbij ik nogal gehandicapt was doordat Engels niet mijn moedertaal is. Ik kon maar niet bedenken wat kraanvogel in het Engels is (Crane). Na de quiz zijn we nog in een bar wat gaan drinken met een stuk of tien mensen. Toen mijn kamergenoot en ik om kwart voor 12 werden afgezet door de taxi, was ik heel erg moe. Ik moet elke ochtend om half zeven opstaan om op tijd op kantoor te zijn en het kost veel energie om te wennen aan de totaal andere omgeving. Gisteravond kon ik gelukkig heel vroeg naar bed gaan.