Waarom ik per se een jurk aan moest

4 januari 2009

Vandaag ben ik met mijn gastgezin mee naar de kerk geweest. Dat wil zeggen, met mijn gastmoeder (of oma, ze is gepensioneerd en niet meer zo jong), haar zoon, haar zus en daar de zoon van. Ze gaat altijd naar een methodistische kerk in de wijk met alle ministeries in Accra. Daar wordt Engels gesproken, dus ik kon de dienst goed volgen. Het was duidelijk een kerk vol hoogopgeleide mensen. Er zat ook een redelijk aantal blanken in de kerk, waarschijnlijk diplomaten. Mijn gastmoeder heeft zeven jaar op de Ghanese ambassade in Duitsland gewerkt en kent zodoende Amsterdam en Brussel goed.

Maar goed, even een klein rijtje verschillen en overeenkomsten tussen een kerkdienst hier en in Nederland.
Verschillen:
- Mensen zien er hier echt uit op hun “sunday best”. Daarom moest ik van mijn gastmoeder een jurk aan! Onderweg zag ik vanuit de auto al allerlei prachtig ogende mensen en in de kerk zelf keek ik helemaal mijn ogen uit: prachtige kleuren en stoffen en verschillende soorten gewaden. De meeste mensen droegen wit om het nieuwe jaar te vieren en dat steekt prachtig af tegen hun donkere huid.
- De dienst duurt lang: normaal is ongeveer twee uur (ook al lang), maar vanwege het nieuwe jaar en het ter communie gaan vandaag 3 uur.
- De mensen dansen soms terwijl ze zingen. (In de kerk waar ik geweest ben niet altijd.)
- Bij de communie krijg je wijn uit een plastic 1-sloksbekertje in plaats van een grote beker waar iedereen uit drinkt. Wel hygiënisch, maar ook een beetje jammer. Samen uit één beker drinken drukt nou juist de verbondenheid van de kerkgemeenschap uit. Dat is een Joodse traditie. Joodse bruidsparen delen een beker wanneer ze trouwen om te laten zien dat ze bij elkaar horen.
- De dominee had het over een soort “u vraagt, wij draaien”-God. Als je je goed gedraagd zal hij je gebeden verhoren, dus vraag vooral om meer kinderen of een groter huis.
- Iedereen applaudiseert voor van alles, de preek, gebeden, voor de bruidsparen die voorin de kerk zitten en voor mensen die er voor het eerst zijn, zoals ik.

Overeenkomsten:
- Er is een gemeenschapsgevoel. Iedereen groet elkaar.
- Er is een orde van dienst. Die niet altijd helemaal strikt gevolgd wordt, maar toch.
- Er zijn kerkbanken en liedboeken.
- Er wordt gezongen, gebeden, uit de bijbel gelezen, er is een preek en communie.