Cape Coast en Kakum

21 en 22 februari 2009

Zaterdag om acht uur ontbeten met een omelet met ... kaas. Wat een geweldig hotel!

Daarna op pad, naar het kasteel. Cape Coast Castle was een van de forten waar vanuit de slaven werden verhandeld. Het fort zien liggen is prachtig, blauwe zee, wit strand en een hagelwit fort op de punt (foto's kan ik momenteel niet uploaden vanwege tien jaar oude computer). Binnen werden we rondgeleid door een gids. We zagen de kerkers waarin honderden slaven wekenlang moesten verblijven, totdat ze zouden worden verscheept naar andere continenten. Het was er stikdonker, met weinig ventilatie en reken maar dat er geen fatsoenlijk toilet was. En dat was dan altijd nog beter dan de straf die de slaven te wachten stond als ze probeerden zich vrij te vechten. In een cel, zonder licht of ventilatie, zonder water of eten. Die slaven stierven dan ook binnen 72 uur. Indrukwekkend om het allemaal eens van dichtbij te zien.

Na de rondleiding zijn we wat uitgebreider gaan lunchen, omdat 's avonds in Kakum het restaurant gesloten zou zijn. Zoals eigenlijk altijd hier het geval is, duurde het meer dan een uur voordat we ons eten kregen, maar het was verder prima. Dat betekende wel dat het erg haasten zou worden om nog naar Elmina te gaan, dus besloten we de rest van de middag op het strand te gaan zitten.

Het vinden van een tro naar Kakum ging vrij vlot, maar toen we bij het park aankwamen (rond half vijf) was het officieel al dicht. Vandaar dat de man die ons de weg wees naar de kampeerplatforms daar helemaal geen zin in had. De platforms waren niet veel meer dan een houten bodem met daarop een matras en een afdakje. We hoorden een muskietennet te krijgen, maar die van ons had gaten, dus besloten mijn kampeergenote en ik twee een-persoonsnetten half over elkaar heen te hangen. Wonder boven wonder zijn we niet gestoken. Ook de ons beloofde zaklampen hebben we nooit gezien. De mijne is stuk (ik heb hier geen geluk met electronica). Aangezien het natuurlijk pikkedonker is in het regenwoud, was ik enorm blij met de zaklamp van mijn kampeergenote.

Met zijn achten hebben we gepicknickt op een van de platforms met brood, bananen, kokosnoot, plantainchips en biscuitjes. Omdat het hier al vroeg donker is (half zeven) en we moe waren, zijn we al rond acht uur gaan slapen. Nou ja, slapen... Ik moet eerlijk gezegd bekennen dat ik vrij lang wakker heb gelegen (net als de anderen overigens). Overal hoor je insecten, vogels en apen. Vooral het roepen van de apen vond ik bijzonder: het waren duidelijk verschillende soorten en je hoorde ze dichterbij komen of verder weg gaan. En zo nu en dan hoorden we wat geritsel in de buurt van ons platform. Toch wel een beetje eng, niet zozeer vanwege de dieren, maar omdat iemand zomaar al onze spullen zou kunnnen jatten in het donker. (Hoewel we misschien ook best bang mochten zijn voor de pythons en andere slangen die in het woud leven.)

Maar goed, om half zes ging de wekker zodat we als een van de eersten het woud in zouden kunnen met een gids. Na een hoop gesteggel omdat we geen negen cedi per persoon wilden betalen voor een nacht kamperen met kapotte netten en zonder zaklamp, gingen we dan toch het woud in terwijl de zon opkwam.

Als eerste deden we de canopy-walk (kruinen-wandeling?); een touwbrug van meer dan driehonderd meter lang die op sommige plaatsen meer dan veertig meter boven de grond hangt. Hij is gespannen tussen zeven sterke, hoge bomen. Hij is dus niet voor mensen met hoogtevrees, maar het uitzicht was prachtig. Boomtoppen zover je kon kijken, ontzettend veel vogelgeluiden. Eenmaal weer op de grond hebben we een wandeling van een uur gemaakt met de gids, die ons vertelde over de verschillende soorten bomen en waarvoor ze worden gebruikt (tegen astma, hoofdpijn, als spoorrails, eten of voor hun geur...werkelijk van alles). Ik moet zeggen dat ik ook heb genoten van de enorm schone lucht daar, wat een verschil met de smog in Accra!