Een van mijn favoriete onderwerpen: eten!

17 januari 2009

Eindelijk maar eens een stukje over het eten hier. Mijn maag is er gelukkig nog niet overstuur van geraakt. Reken namelijk maar dat het eten hier anders is dan in Europa.
Ik ben gezegend met een gastmoeder die uitstekend vegetarisch kan koken. Ze maakt voor mij spaghetti met een Ghanees tintje dankzij de peper en de kool en ze maakt ook meer traditionele gerechten zonder vlees of vis klaar.

Mijn favoriet (tot nu toe) is Red-Red. Dat is gebakken plantain (een soort groene banaan, iets steviger en iets minder zoet dan onze gele) met precies de goede hoeveelheid zout en peper om lekker te contrasteren. Daarbij horen bonen in een soort tomatensaus. Ook een aanrader vind ik de palavasaus, gemaakt van spinazie-achtige yambladeren (je moet alleen uitkijken dat je er geen vlees in krijgt). Van de meer massieve gerechten waarvan je met je handen een balletje moet draaien en die je dan in pittige saus moet dopen, heb ik alleen banku geprobeerd. Ik vond het niet echt lekker, vooral heel plakkerig en zuur. Verder eten ze hier veel rijst en is alles een beetje scherp, maar wat mij betreft niet t�.

Ook heel interessant (ik ga alle vegetarische proberen) zijn de snacks die je hier overal op straat kan kopen. Plantainchips (iets dikker en zoeter dan onze eigen aardappelschips). Chocola, gemaakt van lokale Ghanese cacao, die niet smelt! Heel handig in dit klimaat. En afgezien van het niet smelten en de daardoor iets andere textuur, smaakt hij precies als de melkchocola die wij in Europa in de supermarkt kopen. Heel apart. Fan-ice is ook iets wat ik nog nooit eerder had geizen. Jongens die dat hier verkopen hebben fietsjes met een grote bak voorop die het bevroren houdt. Het ijs lijkt op het ijs dat wij eten op een stokje, maar er zit geen stokje in; je bijt de hoek van het zakje en zuigt het ijs eruit. Net zoals je hier doet met water overigens.

Voor vegetari�rs is het hier nog niet zo makkelijk om aan eiwitten te komen. Melkkoeien hebben ze hier niet, dus als kaasliefhebber kom ik hier niet echt aan mijn trekken. Soja heb ik hier ook nog niet gespot. Maar eieren zijn overal in overvloed, dankzij de enorme hoeveelheid kippen hier. Die lopen op straat en op het terras van de "chop bar" (beste vertaling is eetcaf� waar ik meestal lunch. Ik moest wel twee keer kijken toen ik voor het eerst een vrouw met een schaal hardgekookte eieren op haar hoofd zag lopen om te verkopen. Toch een raar gezicht. Ik geloof dat ik hier gemiddeld �n a twee eieren per dag eet. Als ik thuis kom kan ik ben ik bang geen eieren meer zien...